توسعه شهر نشینی، ایجاد شهرهای بزرگ، افزایش سالهای خشک، افزایش دمای کره زمین در اثر تغییر اقلیم و همچنین رشد مصارف کشاورزی، تبخیر و تعرق سبب افزایش نیازهای آبی شرب و صنعت گردیده که این امر فشار بیشتری بر منابع آب سرزمینمان آورده است.
همه این موارد به افزایش برداشت بی رویه از منابع آب زیر زمینی شده است. بسیاری از دشتها مناطق کشور را بحرانی نموده است. اضافه برداشت در برخی از دشتها به حدی بوده است که با افزایش تعداد چاه‌های جدید سبب فروکش سطح آبخوان شده است بطوری که سبب پدیده فرونشست های شدید در بسیاری از مناطق کشور شده است.
بر اساس مطالعات شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور شیرین سازی آب دریا که اخیرا از خلیج فارس و دریای عمان آغاز شده و توسط بخش صنعت به استان یزد رسیده و قرار است نزدیک به 17 استان کشور تأمین نماید بسیار گران است. بطوریکه هزینه شیرین سازی آب و انتقال تا استان یزد برای هر متر مکعب آب 2 یورو می‌باشد.در سالهای اخیر علیرغم کاهش 20 درصدی در میزان بارش خوشبختانه سدهای موجود و در دست بهره برداری توانسته‌اند منابع آب و نیازها را به خوبی و ارزانتر از شیرین سازی آب دریا مدیریت کنند.
سیلاب سال 98 در بیشتر مناطق کشور خود گواه این مطلب می‌باشد که اگر سدهای مخزنی نبودند این حجم رواناب سبب سیلاب و خسارت بسیار زیادی می‌گردید. سدهای مخزنی ذخیره این حجم آب را برای تأمین نیازهای شرب و صنعت بخصوص در سالهای خشک انجام می‌دهند که با مدیریت مناسب مخزن این امکان فراهم می‌شود.
در بسیاری از مناطق کشور بخصوص در مناطق ساحلی زمان تمرکز حوضه کوتاه است و با وقوع بارش و ایجاد سیلاب این منابع آبی سریعا از دسترس خارج شده و به دریا تخلیه می‌شوند و امکان استفاده از آنها بدون احداث سازه ذخیره از قبیل سد غیرممکن خواهد بود.
به هر ترتیب نباید فراموش کرد که سدها یکی از مهم‌ترین موارد تأمین آب در کشور هستند لذا با افزایش جمعیت و نیازهای مصرف مسئولان وزارت نیرو باید به دنبال افزایش بهره وری از منابع آبی و زدن سد بر روی آب های خروجی از کشور باشند موضوعی که تا به امروز محقق نشده است و بسیاری از کارشناسان صنعت آب کشور در این باره ابراز نگرانی کردند.
در پایان باید گفت: بیا تا قدر این نعمـت بدانیم/ که در بحران بی آبی نمانیم/ بیا از بهر حفظ آن بکوشیم/ وجود آب را ارزش شماریم